Vanaf zondag 23 februari wordt er weer wekelijks samen buiten ritten gereden. De eerste “pogingen” zijn afhankelijk van het weer. We starten om 09:30 vanaf de Warande (parkeerplaats aan de Bredaseweg 119) in Oosterhout. Een mooi moment om als beginnend wielrenner mee te rijden en te wennen aan het gezamenlijk fietsen!
Voorzitter Wieler- en Toerclub Oosterhout,
Arjan van der Sar
Zondag 06 april Kampina
Euros, zoon van Eos, is vandaag vroeg uit de veren. De spierballen laat Euros al snel zien, gedurende de ochtend zal blijken dat er mogelijk doping in het spel is, de kracht van Euros neemt toe. Er is niet alleen wind er zijn ook veel zonnestralen, het regent zonnestralen. Het wordt vandaag wederom een kurkdroge dag. Maart was al de droogste sinds het begin van de metingen. Het langjarig gemiddelde voor maart is 60 mm regen, vorige maand is slechts 5 mm nattigheid gevallen. Krachtige hogedrukgebieden ten noorden van de Noordzee werpen een blokkade op voor de vanuit het zuidwesten loerende lagedrukgebieden. Jan de R en Marco vertoeven in het heuvellandschap van Limburg, zij zullen daar met twee vingers in de neus de obstakels verteren. Twan is naar de Hoogmis. Wie zegt dat de kerken leeglopen? Met dertien leden en twee gastrenners vertrekken wij via het nieuwe fietspad richting Dongen. De Virage uit Werkendam glijdt door het kanaal. Voor mij een vreemde gewaarwording, een Werkendammer die de zondagsrust niet in ere houdt. Uit het zicht van de afkeurende blikken van het kerkvolk is het simpel de teugels te vieren. De wind in de lengterichting van het kanaal, mooie lange golven.Langs Reeshof en langs de sluizen om vervolgens links af te slaan. Het plaatsnaambord Tilburg zien wij zeer vaak. Al slingerend door het landschap wordt Udenhout en vervolgens Oisterwijk aangedaan. Het water is de vennen is nog redelijk op niveau. De Kampina ligt er goudgeel bij met al dat wuivende hoogstaande gras. Hier en daar wat poelen. De bananenstop bij een bank met een mooi panoramisch zicht op de omgeving. Bij het weer op gang komen blijft Piet S gelukkig op de fiets. Aan het einde van de Annadreef krijgen wij eindelijk de wind gunstig. Ook met de wind in de rug kost kracht! Het terras bij de Rustende Jager zit propvol. Mogelijk is er onder de trap nog een plaatsje vrij. De sloten waar ruim een maand geleden nog water in stond, staan nu droog. De akkers vragen, nee de akkers smeken om water. Dat zit er de komende week helaas nog niet in. Langs het golfterrein van de Efteling, Soms verlang ik terug naar de kasseien die hier ooit lagen. Op de Fazantenweg gaat het tempo omhoog. Vanaf de Hoogstraat laat ik de groep gaan, de benen hebben geen fut meer. Thuis de trap oplopen is een verzoeking. Benieuwd hoe het komend weekend zal gaan.
Zondag 30 Maart Woudrichem
Zephyrus moet van Aeolus flink op zijn donder hebben gehad, hij koelde zijn frustratie deze ochtend af met windkracht 4, de uitschieters niet meegerekend. Veertien leden, Cruijff mag weer tevreden zijn, twee gastrijders. Onder ons een vochtig wegdek, boven ons een grijze brij met hier en daar donkergrijze en dan weer lichtgrijze banden. De condens uit de schoorsteen van de Amercentrale ging in een strakke streep naar het Oosten. In de polder richting het Faantenland werden de glimmende karretjes bemodderd, dat wordt weer poetsen. Vanuit Sprang Capelle naar de Overdiepse polder. De sporen van een uitgebrande auto duidelijk zichtbaar op het asfalt. De poort van de Zomerdijk was open. De palen met er bovenop een t-stuk werden niet gebruikt door roofvogels. Wind in de rug, het tempo gaat omhoog. Het verzoek om het rustiger aan te doen werd door sommigen gewaardeerd, anderen begrepen het niet. De fysieke verschillen zijn gaan gelijk op met de leeftijdsverschillen. Een tweede verzoek is na een poosje nodig. De clubnestor klaagt over zijn voorrem.
De zon laat zich nog zien, wat nu volgt is een toonbeeld van de schilderijen uit de Gouden Eeuw, mooie wolkenpartijen afgewisseld met flarden zonnestralen. De wind speelt met de wolken gelijk de zelf benoemde Tsaar speelt met zijn tegenstanders, en gelijk de nieuwe Sultan speelt met zijn opponent. Vanaf de brug van Heusden, met zicht op de schuimkoppen op het wateroppervlak, gaat Twan zijn eigen weg. In Veen geen sporen van de traditionele Nieuwjaars autobranden. In de uiterwaarden is volop gebouwd, straks niet klagen over wateroverlast. De rem van Theo begint meer kuren te vertonen. De twee Pieten en Mario besluiten om gezamenlijk met Theo de gerichtste weg naar huis te nemen. Op de grens van Almkerk en Dussen is een huis afgebrand, de brandgeur hangt ondanks Zephyrus nog sterk in de lucht. In Raamsdonksveer een lachgascilinder in de berm. Wat mij betreft mogen ze alle drugs en zeker de harddrugs vrij geven, zelfs gratis verstrekken, maar wel onder één voorwaarde: De gebruiker moet meteen een overdosis nemen.
Zondag 23 maart Mc Donalds Etten Leur
Maart gaat de boeken in als een droge maand, dat staat al vast. Er zal deze maand minder regen vallen dan het langjarig gemiddelde dat op 60mm staat. Vandaag een droge ochtend met een aarzelend zonnetje dat moeite heeft achter de wolken vandaan te komen. Veertien leden en gastrenner Niels zetten zich in gang richting Terheijden om Erik K op te halen. Twee vaste opkomers lieten vandaag verstek gaan. Twan vertoefde op de Utrechtse Heuvelrug en onze babbelaar lag niet met zijn Shirley in bed doch met een stevige griep. Onderweg naar Café Elsakker hebben zicht op de voormalige polder Weimeren die omgetoverd wordt tot een nat natuurgebied. Via de verloren hoek richting Mc Donalds van Etten Leur. De bermen liggen vol met weggegooide zakken, bekers en ander verpakkingsmateriaal met de bekende M erop. De sloten van de Hoge Vaartkant, Zandspui en de Klappenberg hadden last van de droogte, de bodem bestond uit opgekrulde droge bladresten. In de buurt van de Pannenhoef kreeg ik een terugflits naar 25 augustus 2019. Een groep fietsers, met een wielershirt met als opdruk Fortuna, stond rond een op de grond liggende collega die in een niet gemakkelijke houding lag. Een politieauto zette de weg deels af. Dit was al de tweede keer dit seizoen dat wij de resultaten van een ongeval zagen. In de middag kwam daarbovenop nog het bericht dat een wielrenner op de Royaaldreef overleden is na een aanrijding met een motorrijder. Een renster met paardenstaart uit Prinsenbeek was inmiddels aangehaakt en had het aardig naar haar zin binnen de groep. In Klein Zundert bij de kerk de bananenstop.
Via de voormalige hel van Oekel naar het Mastbos alwaar de sloten nog niet droog stonden. In het Mastbos was het een drukte van jewelste met recreanten. Wat vooral opviel was de opvallend hoge spreidingsbreedte van hun BMI. Het viaduct bij de Galderse Meren werd genomen alsof het de Cipressa was. De clubnestor zat op een ideale positie, hij kon haast moeiteloos volgen, dit was niet voor iedereen weggelegd. Richting Oosterhout werd de ketting strak gehouden. Met een gemiddelde van ruim 29 kilometer per uur rolde de opgedeelde groep Oosterheide binnen.
Zondag 16 maart Baarle Nassau
De onfortuinlijke fietser van vorige week nabij de Klein Oekelsestraat is volgens zeggen overleden.
Dertien man aan het vertrek. Hopelijk is er niemand bijgelovig. Nachtvorst heeft plaats gemaakt voor ochtendvorst. De kille en koude ochtendlucht liftte mee op de licht verkwikkende zonnestralen welke vanuit een strakke grijsblauwe lucht op ons werden afgevuurd.
Via de nieuwe tunnel in Rijen richting het vliegveld en de Wolfgatsebaan, De Wolfgatsebaan wordt zonder problemen genomen. Deze baan maakt onderdeel uit van de fietsallee Alphen-Chaam en Gilze en Rijen, een mooie fietsverbinding door de Chaamse bossen. De wolf is er nog niet gesignaleerd. Twan, nog niet geheel hersteld van zijn forse verkoudheid, gaat voor een alternatieve route richting Den Hout. Na Alphen duiken wij de binnenlanden in van het Smokkelaarsgat. Een afslag wordt gemist, zodoende komen wij langs specialiteitenrestaurant De Aap. Een paar kilometers meer maakt niet uit. Een tweetal zorgboerderijen trekken de aandacht; Hardel en Mekkerbek. Baarle Nassau door en op naar België. Met de wind in het hol krijgen wij al snel zicht op de karakteristieke kerktoren van Hoogstraten. Onderweg veel natte door de mens aangelegde natuur. Ook een blok met afgestorven mais. Ruim voor Hoogstraten rechts af; nu begint het kwade deel van de rit met een ongunstige wind. Tijdens de bananenstop knalt een damesgroepje voorbij, één van hen in korte broek. De grijsblauwe lucht gaat geleidelijk over in een blauwe lucht. De zon klimt hoger en hoger. Dan missen wij voor de tweede keer een afslag, dit keer moesten wij eigenlijk bij het kapelletje rechts af. Geen nood iets verderop, slechts een paar kilometer om, is de route weer op te pakken. De eerste druppels melkzuur nemen plaats in de benen. Na Meerle via de bekende wegen naar Chaam en vervolgens naar het Ulvenhoutse bos, dat nog altijd zeer nat is. De natheid is door mensenhanden tot stand gebracht. Wij krijgen de groep van WTDC Oosterhout in zicht. Een aantal wil het gat snel dichten. WTDC Oosterhout rijdt in hun nieuwe wielerkleding. Een vluchtig praatje. In Bavel gaan zij links, wij gaan rechts. Dorst, Oosterhout. Na het blauwe bord gaat ieder zijn weg richting huis. Een mooie tocht zit erop. Drie gelukkigen mogen nog een fantastisch einde ervaren, nabij Restaurant Paradijs waanden zij zich echt in het paradijs. Een hardloopster in strak accentuerend zwart werd door ons ingehaald. Strakker en accentuerender dan dit is haast niet mogelijk.
Zondag 09 maart ontbijttocht
Niet alleen de zon had er deze ochtend zin in. Negentien leden waren naar het vertrekpunt gekomen. Een, relatief gezien, historisch hoge opkomst. Sommigen al in korte broek, een enkeling met driekwart beenwarmers en de rest in lange broek. Veel windbrekers. Met een strakblauwe lucht boven onze kruinen werd vertrokken richting Dorst. Al snel werd duidelijk dat wij niet de enigen waren die van deze mooie ochtend wilden gaan genieten. Een groot aantal fietsgroepen op de weg. De bovenlaag van de akkers wordt al droog, gisteren is al een werkende beregeningsinstallatie gezien. Het kan snel verkeren. Via de bekende Royaaldreef met nog altijd de pootjebadende bomen richting de rand van Chaam. In de lucht wordt een traumahelikopter waargenomen. Bij Toontje Schoen is het nog rustig. Langs Meersel Dreef richting Zundert Rijsbergen. Nabij de Klein Oekelsestraat moeten wij omkeren. In het grasveld staat de eerder gesignaleerde traumahelikopter, de kruising is afgezet, ambulances en politiewagens. Dan maar via een andere weg. Op een zonovergoten plaats de bananenstop. De cabriolets zijn ook op pad. Richting het Liesbosch wordt duidelijk dat je niet ongestraft met een flinke verkoudheid op de racefiets moet stappen. Een drietal blijft bij de onfortuinlijke. Met wat extra ondersteuning en duwen wordt de locatie waar het eten en drinken op ons wacht bereikt. Een discussie over welke frituur het beste is ging vooraf aan het opdienen van de tomatensoep. Na de soep werd een jubilaris figuurlijk in het zonnetje gezet. Vijfentwintig jaar lid mag je niet ongemerkt voorbij laten gaan. Hoeveel zullen hem nog volgen? De twee rijk belegde broodjes zorgden voor een meer dan voldaan gevoel. Nog een aantal foto’s maken en deze mooie tocht is ten einde.
Zondag 02 maart tweede poging
Ondanks carnaval toch een grandioze opkomst, tien leden gingen de ochtendkilte, zo niet ochtendkou trotseren. Onze Appelaarse Babbelaar had zoals wel vaker volop praatjes. Hij had ook nieuws. Hij was niet meer de hoofdsponsor van Hertog Jan, althans de afgelopen acht dagen. Een bijkomend voordeel was dat de vleselijke goesting pieken bereikte. Onze clubnestor moest vanwege, hopelijk tijdelijke, interne logistieke problemen thuis blijven.
De zon deed al aarzelende stapjes. De overvloedige rijp op de velden zou weldra verslonden zijn. De dunne vliesjes ijs op de sloten waren geen lang leven gegund. De condens uit de schoorstenen bij Moerdijk en bij de Amercentrale vormde een mooie verticale kolom totdat het op een ondoordringbare hogere luchtlaag ketste, daar ging de kolom over in een horizontale witte balk.
Na Terheijden werd het gezichtsveld kleiner, een plaatselijk mistbank had zijn toevlucht tot de omgeploegde akkers genomen. De wieken van de windmolens waren deels in nevelen gehuld. Via de binnendoorwegen na Zevenbergschen Hoek kwamen wij bij het nog volop in aanleg zijnde logistieke terrein van Moerdijk. Enorme blokkendozen waarin slechts beperkte arbeidskracht nodig zal zijn. Lage Zwaluwe gevolgd door Hooge Zwaluwe en een ommetje om Made maakte de rit compleet. ond half twaalf terug in Oosterhout.
Zondag 23 februari Eerste poging
Een Cruyffiaanse opkomst. Een mooie start. Het pechduiveltje reed op de schouders mee. Een eerste lekke band werd al snel gevolgd door een tweede lekke band. Hopelijk geen voorbode voor de rest van het seizoen. Ruim voor twaalf uur terug op de klep.
